Definicja Behawioryzm (z angielskiego: behavior albo behaviour - zachowanie) - kierunek psychologiczny, który rozwinął się w XX wieku, w pierwszej kolejności w stanach zjednoczonych ameryki.Założenia behawioryzmu są bardzo proste:jakkolwiek kierunek ten nie neguje występowania zjawisk psychicznych, twierdzi, iż są one swoistymi, ubocznymi artefaktami działania mózgu, których nie da się efektywnie badać sposobami naukowymi, bo są one niedostępne obserwacji, dlatego, jeżeli psychologia ma być rzetelną edukacją, musi się ograniczyć do mierzalnych, jasno zdefiniowanych eksperymentów, gdzie ludzi poddaje się działaniu ustalonych bodźców i obserwuje się ich określone reakcje na te bodźce. Behawioryzm jest próbą wykorzystania ścisłych, znanych z nauk przyrodniczych metod badawczych do badania ludzkiej psychiki. Behawioryzm doprowadził do usprawnienia metodologii nauk psychologicznych, kładąc nacisk na statystyczne zależności pomiędzy obiektywnie mierzalnymi bodźcami i reakcjami. W swej złagodzonej postaci w sporym stopniu współtworzył współczesną teorię uczenia się, psychologię poznawczą i psychologię socjalną.W skrajnej postaci behawioryzm zakładał, iż bardziej złożone zjawiska psychiczne, takie jak na przykład uczucia wyższe, czy struktury wpojone kulturowo, nie mają większego wpływu na działanie ludzi, ale iż ludzie podobnie jak wszystkie inne zwierzęta działają wg w miarę prostych zasad polegających na stałych, odruchowych albo wyuczonych reakcjach na bodźce. Wg tego skrajnego poglądu, przewarzająca część zdrowych osobników ludzkich, niezależnie od ich "zawartości mózgu" będzie w takich samych warunkach reagować podobnie na podobne zestawy bodźców. Teoria ta jest już jednak w zasadzie porzucona, bo stoi w sprzeczności z różnymi eksperymentami psychologicznymi dowodzącymi dużego znaczenia tak zwany zmiennych pośredniczących w trakcie reakcji na konkretne bodźce.W ramach behawioryzmu rozwinęły się dwa fundamentalne paradygmaty: warunkowanie klasyczne (odmiennie warunkowanie reaktywne albo warunkowanie pawłowowskie) i warunkowanie instrumentalne nazywane również zamiennie warunkowaniem sprawczym.Przedstawiciele behawioryzmu- Iwan Pawłow - warunkowanie reaktywne - John Watson - warunkowanie reaktywne - Edward Tolman - warunkowanie instrumentalne - Clark Hull - teoria integrująca warunkowanie reaktywne i warunkowanie instrumentalne. - Burrhus Skinner - warunkowanie sprawcze - Albert Bandura - psychologia socjalna Inne znaczenia Definicja behawioryzmu funkcjonuje także w informatyce, gdzie termin behawioryzm obiektu znaczy opis zachowania się obiektu (zestaw jego funkcji), a również w teorii literatury, gdzie znaczy odrzucenie introspekcji i przedstawianie tylko zachowań i dialogów bohaterów.
- Co oznacza Frustracja:
- Znaczenie zespół przykrych emocji związanych z niemożnością realizacji potrzeby albo osiągnięciu określonego celu. Czasem frustrację definiuje się jako każdą sytuację, która wywołuje niemiłe reakcje: ból behawioryzm co znaczy.
- Co oznacza Samokontrola:
- Znaczenie zdolność kontrolowania swoich emocji i zachowań. Z samokontrolą wiążą się interesujące zjawiska. Próby kontroli swoich myśli i uczuć skutkują zazwyczaj narastaniem uczucia presji wewnętrznej na behawioryzm krzyżówka.
- Co oznacza Trans:
- Znaczenie charakteryzujący się zawężoną świadomością i pomniejszoną wrażliwością na bodźce. Osoby pogrążone w transie mogą wykonywać określone czynności automatycznie, w sposób niekontrolowany poprzez behawioryzm co to jest.
- Co oznacza Świadomość:
- Znaczenie psychiczny, gdzie jednostka zdaje sobie sprawę ze zjawisk wewnętrznych, takich jak swoje mechanizmy myślowe, i zjawisk zachodzących w środowisku zewnętrznym i jest w stanie reagować na nie behawioryzm słownik.
- Co oznacza Charakter:
- Znaczenie piętno, właściwość, wizerunek albo cecha. Zespół cech wyróżniających dany element, zdarzenie, osobę od innych tego samego rodzaju, na przykład z racji na wygląd, postać, działanie czy zachowanie.W behawioryzm czym jest.
