Definicja Neuropsychologia - tematyka teoretyczna i praktyczna zajmująca się badaniem i opisywaniem związków zachodzących pomiędzy tkanką nerwową a funkcjami poznawczymi, raczej z perspektywy klinicznej, analizując skutki uszkodzenia mózgu człowieka.to jest edukacja z pogranicza medycyny i psychologii. W dziedzinie związków z naukami medycznymi jest bliska neurologii, psychiatrii, i wyodrębniającej się od niedawna neuropsychiatrii. Ze strony nauk psychologicznych jest bliska psychometrii, psychologii klinicznej, i generalnie biopsychologii (psychofizjologii, neurobiologii poznawczej, nazywanej także neuronauką poznawczą). Neuropsycholodzy pracują na uczelniach i w instytutach badawczych zajmując się badaniami nad relacją pomiędzy mózgiem a umysłem, jak i w służbie zdrowia, zajmując się diagnostyką i rehabilitacją mechanizmów poznawczych.Początki neuropsychologiiPoczątki neuropsychologii można znaleźć w XIX wieku, kiedy to wspólnie z postępem neurologii zaczęły pojawiać się opisy różnych przypadków klinicznych, w jakich uszkodzenie mózgu prowadziło do zmian w zachowaniu. Najłatwiej jest powiedzieć, że poszukiwano miejsc w mózgu związanych z danymi funkcjami umysłowymi. Oficjalnie neuropsychologia rozwinęła się wówczas, kiedy psychologia wypracowała psychometryczne metody badania (tak zwany testy). Znajomość literatury klinicznej i umiejętne posługiwanie się różnorakimi, specjalnie opracowanymi testami neuropsychologicznymi pozwalało na domniemanie lokalizacji uszkodzenia w mózgu na podstawie objawów przejawianych poprzez pacjenta. Procedura taka była bardzo pomocna dla neurochirurgów, którzy dzięki tym wiadomościom wiedzieli, gdzie mają szukać w trakcie zabiegu, jak go zaplanować, a dlatego pacjent był mniej narażony na rozległość i komplikacje operacji. Kiedy jednak w latach 70. wprowadzono tomografy komputerowe, wyparły one neuropsychologów w opiniowaniu o miejscu uszkodzenia.Początkowo także neuropsychologia dążyła do wypracowania wiedzy o tym, jak mózg tworzy umysł. Stąd także definiowano neuropsychologię jako naukę badającą związki pomiędzy mózgiem a zachowaniem się, w szczególności tym w najwyższym stopniu ludzkim, opisywanym jako "wyższe czynności nerwowe". Taka pojęcie znajduje wykorzystanie jeszcze po dzień dzisiejszy. Kluczową sposobem poznania naukowego w tej materii było - i ciągle jest - studium przyadku. Właściwie wszystkie fakty z zakresu neuropsychologii opierały się na analizie pojedycznych przypadków. wspólnie z rozwojem czasu wzrastała także liczba badań badań grupowych, które w większości miały na celu uskutecznienie metod diagnostycznych, na przykład po poprzez sprawdzenie, w jakim stopniu dana procedura diagnostyczna różnicuje "organiczność" od normy, czy zaburzeń natury psychiatrycznej, czy także wypracowania wiedzy dotyczącej neuronalnej organizacji mechanizmów poznawczych. W drugiej połowie XX w., kiedy nie było jeszcze dostępnych współczesnych metod badawczych, w sprawie "jak mózg tworzy umysł" psychologowie prowadzili sporo pomysłowych badań behawioralnych, angażując w nie zarówno osoby chore, jak i zdrowe. Przykładowo, procedura "słuchania obuusznego" (z angielskiego: dichotic listening; zobacz hasło w anglojęzycznej wikipedii) mogła być w jakimś stopniu zaangażowana do badania asymetrii funckjonalnej półkul mózgu u osób zdrowych, gdzie starano się eksponować materiał eksperymentalny drogą słuchową raczej do jednej z półkul. Podobne procedury stosowano także w dziedzinie zmysłu wzroku, eksponując bodźce wzrokowe do prawego, albo lewego pola widzenia poprzez na tyle krótki moment, by oko, skupiające wzrok w punkcie pośrednim, nie zdążyło wykonać pełnej sakkady w kierunku bodźca. Wówczas gdyż centrum pola widzenia zostałoby nakierowane na impuls i obie półkule mogłyby "zobaczyć" bodzieć jednocześnie. Takie badania również można określić jako neuropsychologiczne.Neuropsychologia obecnieJak wspomniano ponad, neuropsychologia była początkowo zarówno dziedziną praktyczną, jak i "akademicką", którą można było zaliczyć do nauk podstawowych ( w dziedzinie opisywania stosunku pomiędzy mózgiem a procesami psychicznymi). Nie istniały gdyż jakiekolwiek lepsze sposoby poznania naukowego w tym zakresie, jak właśnie badanie skutków uszkodzenia mózgu. Aktualnie z kolei dysponujemy znacząco doskonalszymi sposobami badania związku pomiędzy aktywnością mózgu i konkretnego zachowania się zwierzęcia, posiadamy także rozwiniętą wiedzę z zakresu psycho- i neurofarmakologii. Wreszcie, potrafimy analizować związki pomiędzy przepływem krwii w ustalonych okolicach mózgu zdrowych ludzi a ich procesami poznawczymi (PET, fMRI), jak także umiemy tymczasowo i kompletnie odwracalnie zahamować aktywność neuronów w wybranym obszarze kory mózgowej (TMS). Wiele danych dostarczają także badania nad genami.Tym samym współcześnie badaniem związku pomiędzy mózgiem a zachowaniem się, a szczególnie pomiędzy procesami neuronalnymi a poznawczymi, zajmuje się zestaw wielu nauk, określanych jako neuronauki poznawcze, czy także kognitywne ((z angielskiego: cognitive neuroscience, co należy rozumieć jako edukacji o układzie nerwowym w aspekcie mechanizmów poznawczych - zobacz neurobiologia). Neuropsychologia jest jednym ze składników tej interdyscyplinarnej wiedzy która dostarczyła główne i fundamentalne dane, jakimi dziś dysponujemy. aktualnie neuropsychologia, rozumiana właściwie jako neuropsychologia kliniczna, jest edukacją praktyczną, służącą, specjalnością w obrębie stosowanej psychologii klinicznej, która znajduje wykorzystanie do:diagnostyki umiejętności intelektualnych, myślenia abstrakcyjnego, osobowości, mechanizmów poznawczych i stanu emocjonalnego osób z zaburzeniami układu nerwowego, opiniodastwa i orzecznictwa w tym zakresie. Taka diagnostyka i opiniodastwo służy w pierwszej kolejności opisowi zachowanych i zaburzonych funkcji psychologicznych u danej osoby, wskazania jej obecnych słabych i silnych stron intelektualnych, udzielenia wskazówek ważnych dla lekarzy prowadzących danego pacjenta, jego rehabilitantów i psychoterapeutów. Opiniodastwo takie jest przydatne przy określaniu umiejętności do podjęcia aktywności zawodowej po uszkodzeniu mózgu, umiejętności do prowadzenia samochodów, ustalenia stopnia inwalidztwa albo otępienia, jest także przydatna dla potrzeb spraw sądowych, ZUS i tak dalej Diagnostyka neuropsychologiczna może także służyć ocenie efektywności leczenia rehabilitacyjnego, farmakologicznego i chirurgicznego. Oprócz tego, neuropsycholodzy wykonują również wszystkie inne zadania, jakie stawia się przed psychologami klinicznymi.rehabilitacji/terapii zaburzeń mechanizmów poznawczych i emocjonalnych stworzonych w konsekwencji uszkodzenia mózgu, czyli ( w dziedzinie zaburzeń uwagi, pamięci, mówienia i rozumienia mowy, praksji i tym podobne Inwalidztwo ( w dziedzinie mechanizmów poznawczych jest sprawą niezmiernie poważną i wiąze się z dramatycznym pogorszeniem stanu psychicznego osób nim dotniętych, izolacji socjalnej, a również osłabienia sytuacji społecznej i ekonomicznej tych osób i ich rodzin. także opłaty państwa ( w dziedzinie utrzymania opieki nad takimi osobami są wielkie. W czasie gdy efektywne programy rehabilitacyjne, dostępne nie tylko po poprzez obecność neuropsychologów w oddziałach neurologicznych, lecz również po poprzez ich usługi w oddziałach rehabilitacyjnych, w ośrodkach nakierowanych raczej na rehabilitację poznawczą, jak i w warunkach ambulatoryjnych, są w stanie dużej ekipie osób po uszkodzeniu mózgu pomóc w powrocie do funkcjonowania społecznego, podjęcia jakiejś aktywności zawodowej, a niekiedy i do powrotu do przedtem wykonywanego zawodu. Rehabilitacja poznawcza jest zwykle procesem długotrwałym, a opracowane programy terapeutyczne wymagają regularnych i częstych sesji poprzez moment conajmniej roku. Generalnie preoces rehabilitacji w neuropsychologii dzielony jest na dwie kategorie. We inicjalnym okresie od zachorowania, w stanie ostrym i podostrym zaleca się próbę odbudowy zaburzonej/utraconej funkcji, stymulowanie naturalnych mechanizmów plastyczności mózgu i angażowanie zachowanych funkcji przy uruchamianiu funkcji zaburzonej. z kolei rehabilitacja w późniejszym okresie, jeśli przedtem nie uzyskano zadowalających rezultatów, nadal powinna uruchamiać zaburzoną funkcję, jednak jeśli nie ..to jest skuteczne, zaleca się wypracowanie strategii kompensujących deficyt. Wówczas rehabilitacja zmierza do zaadoptowania zachowanych umiejętności dla potrzeb realizacji celów, jakich utracona funkcja nie może już efektywnie osiągać. ( w dziedzinie "akademickim", czy "teoretycznym" współczesna neuropsychologia szczególnie dąży do wypracowania standardowych i jednoznacznie udowodnionych naukowo w swej suteczności oddziaływań rehabilitacyjnych. Zajmuje się również usprawnianiem i rozwijaniem metod diagnostycznych.W ostatnich latach szczególnego znaczenia nabiera problematyka diagnozy różnicowej otępień. ...to jest wywołane wzrastającą liczebnością osób w podeszłym wieku w populacji, czyli i wzrostem przypadków chorób neurodegeneracyjnych, wzrostem świadomości złożonego charakteru tych zaburzeń, a w pierwszej kolejności, rozwojem . ( w dziedzinie opieki (a w niewielkim zakresie również i w stosowaniu leków) nad pacjentami dotniętymi wieloma rodzajami chorób neurodegeneracyjnych.Ostatnio również wykazano, iż zaburzenia mechanizmów poznawczych obecne są nie tylko w chorobach strikte neurologicznych, ale także w zaburzeniach traktowanych dotąd jako wyłącznie somatyczne, czy psychiatryczne. Określone trudności . ( w dziedzinie pewnych mechanizmów poznawczych stwierdza się w razie schizofrenii i depresji. Można tutaj postawić zarzut, iż osoby ciepriące na te dolegliwości gorzej wypadają w badaniu neuropsychologicznym z innych powodów, na przykład z racji na zaburzenia w treści myślenia, brak rozumienia sytuacji. Jednak metoty neuroobrazowe pokazują, iż w takich zaburzeniach występuje także spadek przepływu krwii w takich rejonach mózgu, jakie uważane jest powszechnie za "siedlisko" danych mechanizmów poznawczych.
- Co oznacza Bulimia:
- Znaczenie bulimia nervosa) - żarłoczność psychiczna, chorobliwe objadanie się.Historia pojęciaEtymologicznie nazwa bulimia pochodzi od bulimis, co dosłownie znaczy „byczy głód” (limos - głód; bous - byk). Jako neuropsychologia co znaczy.
- Co oznacza Gniew:
- Znaczenie emocjonalna na niepowodzenie albo wzburzenie emocjonalne, czasami z nastawieniem agresywnymGniew wyrażany jest spontanicznie: krzykiem, gestami, czasem rękoczynami lecz może także być powstrzymany neuropsychologia krzyżówka.
- Co oznacza Psychometria:
- Znaczenie psyche - dusza, metria - miara) - dział psychologii, zajmujący się teorią i praktyką stosowania testów psychologicznych, który opiera się na zdobyczach statystyki i matematyki. Psychometria neuropsychologia co to jest.
- Co oznacza Poczucie Winy:
- Znaczenie stan emocjonalny powstający w wypadku uświadomienia sobie popełnienia czynu prawnie lub moralnie niedozwolonego. Powiązane jest zazwyczaj z chęcią zadośćuczynienia i poddania się karze. Nie zawsze neuropsychologia słownik.
- Co oznacza Jaźń:
- Znaczenie wokół której organizuje się struktura psychiczna człowieka. Jest odpowiedzialna za przepływ energii z części świadomej do nieświadomej i odwrotnie. Pełni funkcję integrującą.W terminologii Junga Jaźń neuropsychologia czym jest.
